بررسی عوارض داخل جمجمه ای اوتیتهای میانی حاد و مزمن در بیماران ماستوئید کتومی شده در بیمارستان خاتم الانبیاء (ص ) زاهدان

اوتیتهای میانی مزمن، شایعترین عارضه اوتیت های حاد می باشند. این اوتیتها در مواردی به عوارض بسیار خطرناک و مهمی می انجامند که در بعضی موارد کشنده بوده و تشخیص و درمان این عوارض و نیز عامل ایجاد کننده، یعنی اوتیتهای میانی از اهمیت بسزایی برخوردار است . این عوارض یا در داخل استخوان تمپورال و یا در خارج آن ایجاد می شوند. عوارض خارج استخوان تمپورال به دو دسته داخل جمجمه ای و خارج جمجمه ای تقسیم می شوند. عوارض داخل جمجمه ای اوتیت های میانی عبارتند از: منژیت ، آبسه اپی دورال، آبسه ساب دورال، آبسته مغزی، آبسه مخچه، هیدروسفالی، ترومبوز سینوس سیگموئید و یک عارضه بسیار نادر دیگر که پنوموسفالی می باشد. در این مطالعه عوارض داخل جمجمه ای در گروه بیماران ماستوئیدکتومی شده در بیمارستان خاتم الانبیاء زاهدان در عرض 25 ماه از ابتدای شهریور 1375 لغایت شهریور 1377 مورد بررسی قرار گرفته اند. از تعداد 75 مورد عمل ماستوئیدکتومی در مبتلایان به com،7 مورد آن به دلیل عوارض داخل جمجمه ای اوتیت میانی انجام شده است (9 درصد موارد) و این بیماران بین 1 ماه تا 19 ماه پیگیری شده اند. 7 بیمار فوق بطور مشترک توسط سرویسهای جراحی اعصاب و ent درمان شده اند. از 7 بیمار فوق فقط 2 مورد مبتلا به یک عارضه (یعنی آبسه مخچه) بودند و 5 بیمار دیگر حداقل 2 عارضه بصورت توام داشته اند. از میان این 7 بیمار، 4 مورد آبسه مخچه، 4 مورد ترومبوز سینوس سیگموئید، 3 مورد آبسه اپی دوال، 2 مورد آبسه مغزی، 1 مورد آبسه ساب دورال، 1 مورد هیدروسفالی، 1 مورد مننژیت و 1 مورد هم عرضه بسیار نادر پنوموسفالی داشتند. در یک مورد نیز علاوه بر عوارض داخل جمجمه ای، سپسیس اتوژنیک شناسایی شد. در 2 مورد از بیماران مبتلا به ترومبوز سینوس سیگموئید، علامت grisinger مشاهده شد. از 7 بیمار فوق الذکر فقط 1 مورد به دلیل ابتلاء به آبسه ساقه مغز و هیدروسفالی و مننژیت مقاوم به درمان در گذشت .